ای همدم روزگار چونی بی من

ای مونس و غمگسار چونی بی من !

من با رخ چون خـزان زردم بی تو

تو با رخ چون بهار چونی بی من

ای زندگی تن و توانم همه تو !

جانی و دلی ای دل و جانم همه تو

تو هستی من شدی از انی همه من

من نیست شدم در تو از انم همه تو.